Een Dierenarts is geen voedsel of gedragsdeskundige.
Net als dat een Gedrags of voedsel deskundige geen Dierenarts is.
Geef ook jouw stelling van de dag door !
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Klopt. Ik zit nog steeds te wachten op de dag dat die 2 nou eindelijk eens gaan samenwerken i.p.v. langs elkaar heen praten en elkaar bekritiseren. Daar zou een huisdierenbezitter heel veel aan hebben.
Een dierenarts KAN wel een voedsel en/of gedragsdeskundige zijn, net zoals een voedsel/gedragsdeskundige OOK een dierenarts kan zijn hihi
Maar normaal niet denk ik, mijn zoon studeert voor dierenarts en hij krijgt maar weinig les in voeding, maar wel veel in gedrag, zegt hij
volledig mee eens :)
Als ik vragen hebt over voeding of gedrag kan ik wel bij mijn dierenarts of de assistenten terecht. Ik zeg niet dat ze expert zijn, maar ze weten sowieso meer dan ik, dus dat scheelt
Mijn reguliere da weet absoluut veeeel minder van voeding als ik. En over gedrag hoef ik bij hun ook niets te vragen.
Ik ben het dus met de stelling eens.
bestaat er een voedingsdeskundigen voor honden? ik heb een cursus gevolgd (eentje die iedereen volgt die in een dierenwinkel, dierenartspraktijk, asiel e.d. werkt) en volgens die cursus waren brokken het beste! en een voedselallergie voor eitwit (dus geen specifieke) bestaat en hoor je de hond dus eiwitloos te voeren.
uhm allergie voor eiwit zou beteken dat de hond allergisch is voor zichzelf
ik heb een dierenarts die in mijn ogen wel gespecialiseerd is in voeding.
vroeger had ik een praktijk waarin een dierenarts werkte die ook gedragstherapie gaf (en daar voor opgeleid was)
in welk vakgebied je je ook verkeerd je hoeft niet 1 ding te kunnen, specialiseren kan op meerdere gebieden.
en er zijn op welk vakgebied dan ook mensen die van 5 dingen heel veel weten en mensen die van zelfs 1 ding geen kaas hebben gegeten.
voeding en opvoeding en hoe je daar mee omgaat zijn in mijn ogen ook iets waar een heel groot deel van een mening en voorkeur inzit.
al ben ik overtuigd van versvoer en in mijn ogen de gemiddelde dierenarts er dus geen kaas van gegeten heeft betekend niet dat deze artsen echt niks van voeding weten.
andersom mensen die geloven in brokken denken dat mijn dierenarts er weer geen kaas van heeft gegeten.
hier op hp is best wat protest naar de roedelmethode (ook niet mijn ding) maar heb wel degelijk resultaten gezien bij bazen en hun honden waarbij het beter uitpakt dan alle methodes waar hp achter staat.
Een dierenarts is natuurlijk veel meer een diagnostisch en behandelend arts dan bijvoorveeld een huisarts die voornamelijk diagnostisch is.
Wel vind ik dat de basiskennis over deze gebieden aanwezig moet zijn en dan niet aangeleverd door of farmaceutische bedrijven.
Wanneer er een chronisch of moeilijk probleem aan het licht komt gerelateerd aan deze vakgebieden vind ik dat een dierenarts altijd door moet verwijzen naar wen specialist.
In feite eens met de stelling dus.
Bij mijn dierenarts zijn er een aantal assistentes die doorgeleerd hebben, 2 zijn hondengedragstherapeute en 1 is kattengedragtherapeute. Als je met vragen over gedrag komt wordt je doorverwezen naar de assistentes.
Een van de dierenartsen barft zelf en heeft daar voor der eigen dieren heel veel kennis over vergaard. Een andere dierenarts zei dat alleen lidl/supermarkt brokken echt slecht waren.
Ik ga wel naar een praktijk met 10 dierenartsen en 30 assistentes, dus daar is meer kennis in huis dan bij de gemiddelde dierenartsenpraktijk.
Ik zie de reguliere dierenarts als een huisarts. Voor kleine dingen en een eerste diagnoses kan hij/zij je helpen maar voor specifieke dingen vind ik dat ze je moeten doorverwijzen. De huisarts stuurt een mens toch ook naar de diëtiste of een psycholoog… Helaas zijn er (veel?) dierenartsen die het zelf beter denken te weten en dan wat gaan lopen klooien.
Alle schakeringen zijn mogelijk
de kans is groter dat holist specialist is in voeding dan regulier
net als de kans groter is dat regulier meer ervaring heeft met chirurgie
Voor gedrag en "omgaan met" is duidelijk meer aandacht dan vroeger ook regulier
maar ook daar zijn weer specialisten in te vinden
Mee eens.
Voor voeding vragen gaan mensen toch ook meestal naar een diëtiste en niet de huisarts. :D
De dierenarts heeft wel een basiskennis van biochemie, anatomie, fysiologie, pathofysiologie die bij de zelfbenoemde voedingsdeskundigen nogal eens ontbreekt.
Plus dat een mening delen nogal eens verward wordt met ergens verstand van hebben.
Voorlopig heeft die dierenarts nog een opleiding nodig om zich deskundig te noemen.
Een voedseldeskundige heeft dat niet nodig.
Een keer of wat het internet op om iets over hondenvoer te lezen,en huppekee, je mag een bordje op je schutting hangen met diervoederdeskundige.
Ik hou het voor de zekerheid maar op de dierenarts voor een advies....
Een waarheid als een koe
Whaaaa Hihi, moest hier wel even om lachen
Klopt. De dierenarts is voor mij een soort huisarts, en voor de rest ga ik naar de holist. Mijn holist is voedingsdeskundige voor honden, katten, paarden, knaagdieren. Ik denk dat je je weg een beetje moet leren vinden in dit soort dingen. Maar hoe langer ik honden heb, hoe meer ik kies voor een totale aanpak en het wordt meer holistisch. Daarom vind ik het zo jammer dat je min of meer gedwongen wordt om te kiezen. Ik zou het heel graag gecombineerd zien.
Helemaal eens!
Op zich eens maar... Blijft afhankelijk of de persoon naast het een zich ook nog gespecialiseerd heeft in het ander.
En en is mogelijk maar is niet vanzelf sprekend.
Als het om voeding gaat zou ik me bij onze dierenarts niet laten adviseren daar zij bijvoorbeeld Yukanuba adviseren en behalve ik daar sowieso geen voorstander van ben en Sadi dit van uit de fokker mee kreeg en daar absoluut niet goed op reageert.
Wat ik wel grappig vind, sommigen willen geen advies wat betreft voeding of gedrag van de DA, ze hebben wel over deze onderwerpen tijdens hun studie onderwijs gekregen.
Hier op het forum geven velen (ik zelf ook) gedrags en voedings tips, terwijl de meeste alleen hobbyisten zijn en totaal geen opleiding die richting in hebben. Dat wordt dan wel opgevolgd.
mijn holist is dierenarts... regulier ..en tannetje koning bv ook
daarnaast heeft hij specialisme in voedingsleer(ook chinees) acupunctuur en chinese kruiden en bloesem remedies
Mijn regulier da is weer ook orthomoloculair arts en ook pro-vers ;-)
Dat kan wel, alleen hangt dat in mijn ogen af van wat er door de DA aan opelding is bij gevolgd.
Mij denk dat veel mensen 'ervaring' hoog in het vaandel hebben staan. Ik zal sommige dingen eerder aannemen van iemand die al 20 jaar gezonde honden heeft dan van de dierenarts. Zeker als deze door van alles en nogwat gesponsoort worden.
Maar ik vind ook dat een goede dierenarts open moet staan voor ervaringen van andere. Niet alles is zwart-wit.
Bedoel je te zeggen dat er ook goede zijn, Roos?
Want dat ben ik dan gelijk met je eens, hoor.
Zo bedoel ik het ook niet.
Maar ze hebben het wel eens over het kaf van het koren scheiden, en in mijn leefomgeving is de bult kaf soms zo groot dat er geen koren meer te zien is.
(Hier in mijn omgeving wel, tenminste.)
Ik bedoel te zeggen dat expertise behoorlijk uit een kan lopen , en dat er op elk gebied goeden zijn in veel meer dan hun oorspronkelijke expertise ;-)
Da's zeker waar.
Volgens mij kun je dit trouwens geen stelling noemen.
Er zijn enkel feiten in verwerkt; dierenarts is een dierenarts, gedragsdeskundige een gedragsdeskundige.. ehr, het ontglipt me even hoe je daar discussie over kunt voeren?
Ieder heeft z'n eigen gebied waar hij het meest in is gespecialiseerd.
Een dierenarts weet vast wel wat over voeding en gedrag, maar het is niet zijn specialisatie.
En dat geldt voor iedereen die een beroep met dieren heeft.
Niemand weet alles op alle gebieden over dieren.
Als je een probleem hebt met je dier, dan kun je beter terecht bij iemand die op een bepaald gebied wel is gespecialiseerd.
Ik werk bijvoorbeeld in de zorg.
De arts weet bijvoorbeeld wel wat over voeding, beweging, gedrag bij mensen.
Maar er zijn niet voor niets diëtistes, fysiotherapeuten, psychologen waarnaar hij mensen kan doorverwijzen.
Ik heb werkelijk geen flauw idee wat een da op zijn opleiding leert.
Tijdens een paar voorlichtingsavonden , waar ook een da aanwezig was, begreep ik van die man dat de opleiding in Belgie wel geteld 2 hoofdstukjes hadden over voeding, en bv allergieën.
En dan met name hoe bepaalde klachten waren op te lossen met medicijnen, en dus niet hoe het ontstaat.
Dit eigenlijk net zo als een deskundige op het gebied van fysiotherapie voor honden.
Deze Belgische specialist kreeg weet ik niet hoeveel gevallen per jaar binnen van geopereerde gewrichten.
Operatie's waren super uitgevoerd, geen enkel commentaar.
Enkel kwam het dus ontzetten veel voor dat bv het linker knie gewricht werdt geopereerd, want daar was de slijtage het grootst
In 30% van de gevallen bleek dat de hond gewoon ontzettend veel last had van zijn rechter knie gewricht, en dus links zwaarder ging belasten om rechts te ontlasten.
Of de rug henia..waardoor de hond zijn gewrichten verkeerd ging gebruiken.
Volgens deze deskundige op zijn gebied:
Op de opleiding voor DA krijgt elke student genoeg info over het oplossen van klachten (even kort door de bocht)
Maar volgens hem komen ze op veel vlakke tekort als het over toedracht gaat..wat zit er achter het probleem.
HEt linker gewricht doet pijn., gaan we dat bestrijden..
En de specialist kijkt waarom er steeds aan de linkerkant iets fout gaat, zou het rechts kunnen zijn wat het probleem geeft.?
Ik moet dus een beetje op deze mensen afgaan.
Ik heb zelf niet gestudeerd, heb hier geen boeken liggen, dus kan ik onmogelijk beweren dat de stelling voor de volle 100% klopt.
Maar het gevoel..?, ja.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?